اختلاف قرائات نزد بلاشر و برخی دیگر مستشرقان، بهانهای، برای خدشهدار کردن اتقان و سلامت قرآن از تحریف است. بلاشر برای اثبات این ادعای خویش، دلایلی میآورد. در این نوشتار، ما بعد از بیان معنای لغوی و اصطلاحی قرائات، به بررسی و بیان زمینهها و عوامل شکلگیری علم قرائات از نگاه بلاشر میپردازیم که مخالفتها و مواجههای اعتقادی و اجتماعی، پدیده استناد به پیامبر در جهت دفع شبهه بدعت از نظرات خود، پایبندی علماء نحو به قواعد صرف و نحو، تجویز اجتهاد در قرائت برای خود و نیز مکاتب موجود در بصره و کوفه و یا إعراب و حرکت نداشتن قرآنهای موجود در آن زمان و احیاناً تأثیر مراکز علمی که قاریان در آن تحصیل میکردند از جمله این عوامل است که زمینههای شبهه و تردید و دامن زدن به اختلاف قرائات را پدید آورده است.