تلاش برای نزدیک شدن به قرائت معصومان امری است که برای قاریان مسلمان، به ویژه شیعه، مهم به نظر می‌رسد. در برخی روایات، حزن یکی از ویژگی‌های قرائت قرآن کریم شمرده شده است. حزن که در قرائت قرآن کریم هم در قاری و هم در مستمع اثرگذار است، اصل تحزین نامیده می‌شود. معنا‌شناسی و تبیین تحزین القرائة با استفاده از روایات می‌تواند، قرائت قاریان را به قرائت رسول خدا و ائمه نزدیک کند. حزن در قرائت، نتیجه تدبر در آیات عذاب و احوال و اهوال قیامت و تأسف از فراق و شوق به وصال الهی است.
)