از همان آغاز دعوت نبوی، آیات آسمانی قرآن مورد هجوم دشمنان و ناآگاهان قرار داشته است و مستشرقان در حوزه وحی قرآنی، اختلاف قرائات را بستری خوب و دستاویز مناسبی برای مشوّش جلوه دادن نصِّ قرآن شمرده‌اند؛ چرا که گاه آن را مساوی با تحریف قرآن و گاه ناشی از جواز نسخ یا دلیل بر نقص و کاستی قرآن یا نتیجه دستبرد در متن قرآن دانسته‌اند. بلاشر نیز همچون دیگر مستشرقان به این امر دامن میزند وخود به نوعی، در سردر گمی گرفتار آمده است. این نوشتار با دقّت در سخنان او، برخی از ریشهها، زمینهها وعوامل اختلاف قرائت‌ها، (مانند تأثیر نفوذ مراکز قاریان بر شیوۀ قرائت‌ها، تعدّد مصحفها و رابطه آن با اختلاف قرائت‌ها، کثرت قاریان، و فاصله زمانی طولانی از زمان نزول وحی، تأثیر عوامل سیاسی و حاکمیتها بر انتخاب یک قرائت) را بررسی نموده و در یک تحلیل منطقی روشن نموده که هیچ کدام از این موارد نمیتواند موجبات سستی، کاستی، یا خدشه در متن قرآن را فراهم نمایند.
مطالعات قرائت قرآن
دوفصل‌نامه علمی ـ ترویجی
سال پنجم، شماره نهم، پاییز و زمستان 1396
صاحب امتیاز: جامعة المصطفی العالمیة
محل انتشار: مجتمع آموزش عالی امام خمینی
مدیر مسئول: محمدعلی رضایی اصفهانی
سردبیر: محمد فاکر میبدی
)