دَوَران میان تأنیث یا تذکیر افعال در قرائت‌های قاریان هفتگانه

نوع مقاله : مقاله علمی پژوهشی

نویسنده

گروه علوم قرآن و حدیث دانشگاه خوارزمی

چکیده

دَوَران میان تأنیث یا تذکیر افعال، نمونه‌ای درخور توجّه از اختلافات قاریان هفتگانه قرآن است که به سبب فقدان نقطه در مصحف عثمانی رخ‌داده است. این سنخ اختلاف، به‌صورت الگویی تکرارشونده در قرائت قاریان هفتگانه دیده می‌شود و خاستگاه نحوی آن، جواز تذکیر و تأنیث فعل به سبب مؤنث مجازی یا جمع مکسّر بودن فاعل است. به‌علاوه، گاه منشأ پدیدار شدن اختلاف مزبور، امکان رجوع فعل به لفظی مؤنّث یا مذکّر در سیاق آیه است. مقاله حاضر، ضمن بررسی نمونه‌هایی متعدد از دَوَران میان تأنیث و تذکیر افعال در قرائت قاریان هفتگانه، بازتاب آموزه‌های نحوی در قرائت‌های قرآن را آشکار می‌کند و از گرایش نسبی حمزه و کسائی به اختیار صیغه مذکّر فعل -برخلاف پنج قاری دیگر- پرده برمی‌دارد. با توجه به نفوذ تاریخی قرائت عبداللّه بن مسعود در شهر کوفه و توصیه وی به مذکّر خوانی قرآن به‌وقت دَوَران میان تاء و یاء، محتمل است که حمزه و کسائی، متأثر از پیشگام قرائت کوفیان رفتار کرده باشند

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

The Moment between Femininity or Masculinity of Verbs in the Recitations (Qira’at) of the Seven Reciters

نویسنده [English]

  • RUHALLAH NAJAFI
گروه علوم قرآن و حدیث دانشگاه خوارزمی
چکیده [English]

The movement between the femininity and the masculinity of the verbs is a notable example of the differences between the seven reciters of the Quran, which occurred due to the lack of a dot in the Ottomani Mushaf. This type of difference is seen as a repeated pattern in the recitations of the seven reciters, and its syntactic origin is the permission to mention and feminize the verb due to the virtual femininity or being mukassar plural of the subject. In addition, sometimes the source of the dispute is the possibility of referring to the verb literally feminine or masculine in the context of the verse. The present article, while examining several examples of the movement between femininity and masculinity of verbs in the recitation of the seven reciters, reveals the reflection of syntactic teachings in the recitations of the Quran and reveals the relative tendency of Hamza and Kisai to the masculine form of the verb - unlike the other five reciters. Considering the historical influence of the recitation of Abdullah Ibn Mas’oud in the city of Kufa and his recommendation to recite the Quran with masculinity in the moving between Ta and Ya, it is probable that Hamza and Kisai were influenced by the pioneer of reciting the Kufis

کلیدواژه‌ها [English]

  • Feminization of verb
  • Masculization of verb
  • Recitation of Quran
  • Difference of Recitation
  • Seven Reciters
  1. آلوسی، شهاب الدین محمود، روح المعانی فی تفسیر القرآن العظیم و السبع المثانی، داراحیاء التراث العربی، بیروت: 1420.
  2. ابن‌ابی‌شیبه، ابوبکر عبداللّه بن محمد، الکتاب المصنّف فی الاحادیث و الآثار، تصحیح: محمد عبدالسلام شاهین، دار الکتب العلمیه، بیروت: 1426.
  3. ابن‌ابی‌مریم، نصربن علی بن محمد، الکتاب الموضح فی وجوه القرائات و عللها، تحقیق: عمرحمدان الکبیسی، الجماعه الخیریه بتحفیظ القرآن الکریم، جده: 1414.
  4. ابن‌جوزی، ابوالفرج عبدالرحمان بن علی، زاد المسیر فی علم التفسیر، دارالکتاب العربی، بیروت: 1431.
  5. ابن‌خالویه، حسین بن احمد، اعراب القرائات السبع و عللها، دار الکتب العلمیه، بیروت: 1427.
  6. ابن‌زنجله، ابوزرعه عبدالرحمن بن محمد، حجة القرائات، تحقیق: سعید الافغانی، موسسة الرسالة، بیروت: 1418.
  7. ابن‌عاشور، محمد الطاهر، التحریر و التنویر، موسسه التاریخ العربی، بیروت: 1420.
  8. ابن‌مجاهد، السبعة فی القراءات، تحقیق: شوقی ضیف، دار المعارف، قاهره: 1972.
  9. ابوالفتوح رازی، حسین بن علی، روض الجنان و روح الجنان، بنیاد پژوهش‌های اسلامی، مشهد: 1366.
  10. ابوحیان اندلسی، محمد بن یوسف، تفسیر البحر المحیط، دار الکتب العلمیه، بیروت: 2010.
  11. اخفش اوسط، ابوالحسن سعیدبن مسعده، معانی القرآن، تحقیق: ابراهیم شمس الدین، دارالکتب العلمیه، بیروت: 2011.
  12. باقولی، نورالدین علی بن حسین، کشف المشکلات و ایضاح المعضلات فی اعراب القرآن وعلل القرائات، دارالکتب العلمیه، بیروت: 2011.
  13. دانی، ابوعمرو عثمان بن سعید، التیسیر فی القرائات السبع، تصحیح: اوتوپرتزل، المعهد الالمانی للابحاث الشرقیه، بیروت: 1430.
  14. دانی، ابوعمرو عثمان بن سعید، المحکم فی نقط المصاحف، تحقیق: عزة حسن، دار الفکر، دمشق: 1418.
  15. دمیاطی، احمد بن محمد بنّا، اتحاف فضلاء البشر بالقرائات الاربعة عشر، تحقیق: شعبان محمد اسماعیل، عالم الکتب، بیروت: 1407.
  16. زجّاج، ابو اسحاق ابراهیم السری، معانی القرآن و اعرابه، تصحیح: عرفان بن سلیم، المکتبه العصریه، بیروت: 1427.
  17. زمخشری، محمود بن عمر، الکشاف عن حقائق غوامض التنزیل، دار الکتاب العربی، بیروت: 1429.
  18. شرتونی، رشید، مبادی العربیة، تنقیح: حمید محمدی، موسسه انتشارات دارالعلم، قم: 1422.
  19. شوکانی، محمد بن علی، فتح القدیر، دارالکتاب العربی، بیروت: 1430.
  20. شهابی، علی‌اکبر، اصول الصرف، انتشارات دانشگاه تهران، تهران: 1373.
  21. طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، انتشارات نور وحی، قم: 1388.
  22. طبری، محمد بن جریر، تفسیر الطبری: جامع البیان عن تأویل آی القرآن، دار احیاء التراث العربیّ، بیروت: بی‌تا.
  23. عُکبریّ، ابوالبقاء عبداللّه بن حسین، املاء ما منّ به الرحمن، دارالکتب العلمیه، بیروت: 1421.
  24. علیّ، جواد، المفصّل فی تاریخ العرب قبل الاسلام، بی‌نا، بی‌جا: 1413.
  25. فارسی، ابوعلی حسن بن عبدالغفار، الحجّة للقرّاءالسبعة، دارالمأمون للتراث، دمشق/بیروت: 1407.
  26. فخررازی، محمد بن عمر، التفسیر الکبیر (مفاتیح الغیب)، دارالفکر، بیروت: 1425.
  27. فرّاء، یحیی بن زیاد، معانی القرآن، تحقیق: عماد الدین بن سید آل درویش، عالم الکتب، بیروت: 1432.
  28. قرطبی، محمدبن احمد انصاری، الجامع‌ لاحکام القرآن، المکتبه العصریه، بیروت: 1430.
  29. قیسی، مکی بن ابی طالب، الکشف عن وجوه القراءات السبع وعللها و حججها، کتاب-ناشرون، بیروت: 1432.
  30. نحّاس، ابوجعفر احمد بن محمد، اعراب القرآن، دار و مکتبة الهلال، بیروت: 2004.
  31. نسفی، ابوالبرکات عبداللّه بن احمد، تفسیر النسفی (مدارک التنزیل و حقائق التأویل)، المکتبه العصریه، بیروت: 1430.
  32. هذلی، ابوالقاسم یوسف بن علی، الکامل فی القرائات، تحقیق: جمال بن السید، موسسة السما، بی‌جا: 1428.

 

 

دوره 9، شماره 17
سال نهم، شماره هفدهم، پاییز و زمستان 1400
اسفند 1400
صفحه 261-285
  • تاریخ دریافت: 15 بهمن 1399
  • تاریخ بازنگری: 09 مرداد 1400
  • تاریخ پذیرش: 20 مهر 1400