نقد دیدگاه عالم سبیط نیلی در تشخیص قرائت صحیح قرآن

نوع مقاله : مقاله علمی پژوهشی

نویسندگان

1 دانش پژوه دوره دکتری تفسیر تطبیقی. جامعه المصطفی العالمیه. قم. ایران

2 دانشیار و عضو هیات علمی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی ، قم، ایران

3 دانشیار و عضو هیات علمی جامعة المصطفی ص العالمیه، قم، ایران

چکیده

قرائت قرآن مهمترین کلید ورود به خزانه معرفت قرآن است‌. لکن پس از پیامبرk اختلاف قرائات به فزونی رفت و متخصصان علوم قرآنی برای یافتن قرائت صحیح قواعد مختلفی را ارائه کردند‌. در این میان عالم سبیط نیلی متفکر و قرآن‌پژوه شیعه عراقی، تلاش نمود با استفاده از واج‌شناسی، رویکرد قصدگرایی و تفسیر قرآن به قرآن، وجود ترادف و مشترک لفظی در قرآن را نفی کند و هرگونه تقدیر یا حذف الفاظ یا تغییر ترتیب واژه‌ها در آیات را بیانگر تغییر معنا و مقصود الهی داند و معیار دورن متنی را برای تشخیص قرائت صحیح ارائه نماید‌. لکن سخن او در خصوص تشخیص قرائت صحیح قرآن دارای اشکالاتی است؛ مانند: پیشنهاد قرائت صحیح پیش از بررسی قرائات مختلف، خلط میان تثبیت یک قرائت در مصحف کنونی با ترجیح یک قرائت بر قرائات دیگر‌. این مقاله با روش توصیفی تحلیلی و کتابخانه‌ای، به نقد و بررسی معیار نیلی در این زمینه می‌پردازد، و بیان می‌کند که یکی از معیارهای تشخیص قرائت صحیح قرآن، استفاده از روابط درون متنی، از جمله همنشینی واژه‌ها، نغماهنگ و پیوستگی آیات است‌.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

A Critique of the Perspective of Alam Sabeet Nili on Identifying the Correct Quranic Recitation (Qira’at)

نویسندگان [English]

  • Muntadher Albayati 1
  • alireza qaeminia 2
  • seyed hamid jazayeri 3
1 PhD student in comparative interpretation. Al-Mustafa International University. Qom. Iran
2 Assistant Professor and Faculty Member at the Research Institute of Islamic Culture and Thought, Qom, Iran
3 Assistant Professor and Faculty Member at Al-Mustafa International University, Qom, Iran
چکیده [English]

Quranic Recitation (Qira’at) is the most important key to accessing the treasury of Quranic knowledge. However, after the Prophet Mohammad (peace be upon him), differences in Quranic recitations (Qira’at) increased, and experts in Quranic sciences presented various rules for finding the correct recitation (Qira’at). Among them, Alam Sabeet Nili, a Shiite scholar and Quranic researcher from Iraq, attempted to use phonetics, an intentional approach, and Quranic interpretation to refute the existence of synonymous and univocal in the Quran. He considered any determination or omission of words or changes in the word order in verses as indicative of a change in meaning and divine intent. He introduced a textual criterion for identifying the correct recitation (Qira’at). However, his views on identifying the correct Quranic recitation (Qira’at) are problematic, such as proposing the correct recitation (Qira’at) before examining various recitations (Qira’at) and mixing the establishment of one recitation (Qira’at) in the current Mushaf with preferring one recitation (Qira’at) over others. This article, using a descriptive-analytical and library-based approach, critiques and examines Nili’s criterion in this regard, emphasizing that one of the criteria for identifying the correct Quranic recitation (Qira’at) is the use of intra-textual relationships, including word co-occurrence, melody, and coherence of verses..

کلیدواژه‌ها [English]

  • Alam Sabeet Nili
  • Quranic System
  • Recitations (Qira’at)
  • Intentional Approach
  • Criterion for Identifying the Correct Quranic Recitation (Qira’at)
  1. قرآن کریم، مدینه منوره: مجمع ملک فهد لطباعه المصحف الشریف، 1423ق‌.
  2. ابن‌جزری، شمس‌الدین محمد، النشر فی القرائات العشر، مصر: مکتبه التجاریه الکبری، 1945م‌.
  3. ابن‌فارس، احمد، معجم مقاییس اللغه، قم: مکتب الاعلام الاسلامی، 1404ق‌.
  4. ابن‌مجاهد، ابوبکر أحمد بن موسی، کتاب السبعه فی القرائات، مصر: ‌دارالمعارف، 1972م‌.
  5. ابن‌منظور، محمد بن مکرم، لسان العرب، بیروت: دار صادر، چاپ سوم، 1414ق‌.
  6. ابوشامه، عبدالرحمن بن اسماعیل، المرشد الوجیز الی علوم تتعلق بالکتاب العزیز، بیروت: ‌دارالکتب العلمیة، 1424ق‌.
  7. اسکندرلو، محمدجواد، رضوی اصیل، سیدمجتبی، مبانی قرائی تفسیر، دوفصلنامه علمی مطالعات قرائت قرآن، شماره 12، 1398ش‌.
  8. اعراب، سعید، القراء و القرائات بالمغرب، بیروت: ‌دارالغرب الاسلامی، 1990م‌.
  9. آلوسی، سید محمود، روح المعانی، بیروت: دار احیاء التراث العربی، 1405ق‌.
  • بابایی، علی‌اکبر، عزیزی‌کیا، غلامعلی، روحانی‌راد، مجتبی، رجبی، محمود، روش‌شناسی تفسیر قرآن، قم: انتشارات سمت، 1385ش‌.
  • بلاشر، رژی، در آستانه قرآن، ترجمه: محمود رامیار، تهران: دفتر نشر فرهنگ اسلامی، 1370ش‌.
  • ثعلبی نیشابوری، احمد بن ابراهیم، الکشف و البیان عن تفسیر القرآن، بیروت: دار احیاء التراث العربی، 1422ق‌.
  • جوان آراسته، حسین، درسنامه علوم قرآنی، قم: بوستان کتاب، 1377ش‌.
  • حاجی اسماعیلی، محمدرضا، گستره جغرافیای تاریخی قرائات در جهان اسلام، دو فصل نامه علمی تخصصی قرائت پژوهی، شماره 2، 1393ش.
  • حلی، حسن بن یوسف، منتهی المطلب فی تحقیق المذهب، مشهد: مجمع البحوث الاسلامیه، 1412ق‌.
  • خویی، ابوالقاسم، البیان فی تفسیر القرآن، قم: منشورات انوار الهدی، چاپ هشتم، 1401ق‌.
  • دانی، عثمان بن سعید، التیسیر فی القرائات السبع، بیروت: ‌دارالکتاب العربی، چاپ دوم، 1984م‌.
  • دمیاطی، شهاب‌الدین احمد، اتحاف فضلاء البشر فی القرائات الاربعه عشر، بیروت: ‌دارالکتب العلمیه، چاپ سوم، 1422ق‌.
  • ذهبی، شمس‌الدین محمد، معرفة القراء الکبار على الطبقات والأعصار، مصر: مطبعه ‌دارالکتاب الحدیث، 1967م‌.
  • ذوقی، امیر، ملاک‌های ترجیح قرائت و توسعه آن، تهران: دانشگاه امام صادقg، 1396ش‌.
  • راغب اصفهانی، حسین، المفردات فی غریب القرآن، بیروت: ‌دارالشامیه، 1412ق‌.
  • رضایی اصفهانی، محمدعلی، منطق تفسیر قرآن1، قم: جامعة المصطفی العالمیة، 1387ش‌.
  • زرقانی، محمد عبدالعظیم، مناهل العرفان فی علوم القرآن، بیروت: ‌دارالکتب العلمیة، چاپ چهارم، 1424ق‌.
  • زرکشی، محمد بن عبدالله، البرهان فی علوم القرآن، قاهره: دار احیاء الکتب العربیه، 1957م‌.
  • سرخسی، ابوبکر محمد بن احمد، اصول السرخسی، بیروت: دارالمعرفه، 1418ق‌.
  • سیوطی، جلال‌الدین عبدالرحمن، بغیة الوعاة فی طبقات اللغویین والنحاة، سوریه: مطبعه عیسی البابی الحلبی و شرکاء، 1964م‌.
  • جفری، آرثر، مقدمتان فی علوم القرآن، قاهره: مکتبه الخانجی، چاپ دوم، 1972م‌.
  • ضباع، علی محمد، الاضائه فی بیان اصول القراءه، قاهره: مکتبة الازهر للتراث، 1999م‌.
  • طباطبایی، سید محمدحسین، قرآن در اسلام، تهران: دارالکتب الاسلامیه، چاپ دوم، 1353ش‌.
  • طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، تهران: ناصرخسرو، چاپ دوم، 1370ش‌.
  • طبری، محمد بن جریر، جامع البیان فی تأویل القرآن، بیروت: دارالکتب العلمیه، 2004م‌.
  • طوسی، محمد بن الحسن، التبیان فی تفسیر القرآن، بیروت: دار احیاء التراث العربی،‌ بی‌تا‌.
  • عاملی، زین‌الدین بن علی شهید ثانی، المقاصد العلیه فی شرح الرساله الألفیه، قم: انتشارات دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه‌ قم: 1420ق‌.
  • عاملی، محمد بن مکی شهید اول، ذکری الشیعه فی أحکام الشریعه، قم: مؤسسه آل البیت، 1419ق‌.
  • عسقلانی، شهاب‌الدین ابن‌حجر، فضائل القرآن، بیروت: دار و مکتبة الهلال، 2003م‌.
  • عسکری، مرتضی، القرآن الکریم و روایات المدرستین، ایران: المجمع العلمی الاسلامی، چاپ دوم، 1416ق‌.
  • عطار، حسن، حاشیه العطار علی جمع الجوامع، بیروت: ‌دارالکتب العلمیه،‌ بی‌تا‌.
  • فراء، یحیی بن زیاد، معانی القرآن و اعرابه، بیروت: عالم الکتاب، 1988م‌.
  • کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، تهران: دارالکتب الاسلامیه، چاپ چهارم، 1407ق‌.
  • گلدزیهر، ایگناز، مذاهب التفسیر الاسلامی، ترجمه طباطبایی، سید ناصر، تهران: ققنوس، 1383ش‌.
  • معرفت، محمد هادی، التمهید فی علوم القرآن، قم: موسسه فرهنگی انتشاراتی التمهید، 2007م‌.
  • معرفت، محمد هادی، آموزش علوم قرآنی، قم: نشر یاران، چاپ نهم، 1387ش‌.
  • مقدسی، محمد بن احمد، احسن التقاسیم فی معرفه الاقالیم، ترجمه: منزوی، علی نقی، تهران: کوشش، چاپ دوم، 1385ش‌.
  • مکی بن ابی طالب، الابانه عن معانی القرائات، دمشق: دارالمأمون للتراث، 2006م‌.
  • نوردی، عبدالحمید، صادقیان، احمد، یزدی، محمدجواد کوچک، راهکارهای علمی رفع اختلاف قرائات، دو فصل نامه علمی مطالعات قرائت قرآن، شماره 13، 1398ش.
  • نووی، یحیی بن شرف، المجموع شرح المهذب، بیروت: ‌دارالفکر،‌ بی‌تا‌.
  • نیلی، عالم سبیط، اللغه الموحده، بیروت: دارالمحجه البیضاء، 2008م‌.
  • نیلی، عالم سبیط، النظام القرآنی، قم: ذوی القربی، 1427ق‌.
  • حاجی اسماعیلی، محمدرضا، گستره جغرافیای تاریخی قرائات در جهان اسلام، دوفصلنامه علمی تخصصی ‌قرائت‌پژوهی، شماره 2، 1393ش‌.
  • نوردی، عبدالحمید، صادقیان، احمد، یزدی، محمدجواد کوچک، راهکارهای علمی رفع اختلاف قرائات، دوفصل‌نامه علمی مطالعات قرائت قرآن، شماره 13، 1398ش‌.